Antik balıkçılık, incelenmesi en zor insan aktivitelerinden biri. Bitki lifleri ve ahşap gibi kullandıkları birçok malzeme bozulabilir olduğundan, fiziksel kanıtların çoğu zamanla yok oluyor. Ancak, erken balıkçılık teknolojisinin şimdiye kadarki en büyük koleksiyonlarından biri, araştırmacılara kullanılmış eski teknikler hakkında benzersiz bir fikir verdi.

Araştırmacılar, İsrail’in Hula Gölünde antik balıkçılık aletleri ele geçirdi. @GETTY/BBCScienceFocus

Almanya, Roma-Germen Arkeoloji Müzesinden Antonella Pedergnana’nın yönettiği bir ekip, 19 kemikten balık kancası ve altı adet yivli taşı inceledi. Bunlar kuzey İsrail’deki Hula Vadisi’ndeki Ürdün Nehri Dureijay’da (JRD) bulunmuştu. Araştırmacılar bu yivli taşların oltalarda ağırlık olarak kullanıldığına inanıyor.

İnsanoğlu binlerce yıldır balıkçılık yapıyor @GETTY

Boyutları, özellikleri ve yapımdaki el becerisiyle kancalar, günümüzdeki örnekleriyle inanılmaz benzerlikler taşıyor. Ancak balığın kancadan kaçmasını önleyebilmek için “dönüşü olmayan bir nokta” işlevi gören bir dış alt çengeli günümüzdeki kancalardan farklı olmasını sağlar.

19. Yüzyılda denizdeki balıkçılar @GETTY

Çok yönlü tekniklerin insanlık tarihindeki sismik bir değişim sırasında ortaya çıktığına inanılıyor. Bunlar, insanların tek bir yere yerleşmeye ve toprağı işlemeye başlamasıyla, göçebe yaşam tarzından tarımsal yaşama geçişlerine sebep oldu.

Ortaya çıkan çeşitli araçlar, balıkçıların farklı türleri nasıl yakalayacaklarını bildiklerini gösterdi. @GETTY

Oltaları olanlar ise tam bir ara dönemdeydi. Toplayıcı-Avcıydılar ama tek bir mekanda genellikle de taş bir evde yaşıyorlardı. Sonuç olarak diyetleri büyük ölçüde balığa dayanıyordu. Bunun nedeni, diğer kaynaklar tükenebilirken, balıkların yenilenmesi ve tüm yıl boyunca mevcut olmasıydı.