50 Milyon Yıllık Kafatası İlk Yarasaların Modern Biyosonara Sahip Olduklarını Gösteriyor

Paleontologlardan oluşan uluslararası bir ekip, Fransa'daki bir mağarada bulunan ve şimdiye kadar bilinen en eski ezilmemiş yarasa kafatasını da içeren iyi korunmuş fosillerden yeni bir Erken Eosen yarasa türü tanımladı.

Yarasa - Todd Cravens / unsplash - 50 milyon yıllık yarasa kafatası 3 boyutlu taraması. ©Suzanne J. Hand et al / Current Biology Article

Vielasia sigei olarak adlandırılan bu erken dönem yarasasının gelişmiş ekolokasyon (biyosonar) yeteneğine sahip olduğu görülüyor.

Vielasia sigei, yaklaşık 50 milyon yıl önce Erken Eosen döneminde bugünkü Avrupa'da yaşamıştır.

Vielasia sigei'nin en az 23 bireyine ait fosilleşmiş kalıntılar, güneybatı Fransa'daki Quercy Fosforitleri'nde bulunan Vielase'deki kireçtaşı mağara çökeltilerinden çıkarılmıştır.

İyi korunmuş fosiller arasında şimdiye kadar bilinen en eski ezilmemiş yarasa kafatası da bulunmaktadır.

Vielasia sigei, arkaik yarasalar ile 1460'tan fazla canlı türünden oluşan hiper çeşitlilikteki modern yarasa radyasyonu arasındaki boşluğu doldurmaya yardımcı olmaktadır. ©Suzanne J. Hand et al / Current Biology Article

New South Wales Üniversitesi'nden paleontolog Profesör Sue Hand, "Bu kafatasının keşfinden önce, fosil kayıtlarında erken yarasaların sadece parçaları ya da tamamen yassılaşmış iskeletleri bulunuyordu" dedi.

"Yarasaların başlangıcı hakkında çok fazla şey bilmiyoruz çünkü örneğin dinozorlar ve modern kuşlar arasında olduğu gibi kayıp halkalara sahip değiliz."

"En eski yarasa fosili yaklaşık 57 milyon yaşında ve Portekiz'deki bir bölgede bulunan tek bir diş - hakkında bildiğimiz tek şey bu."

"İlk yarasalar sadece parça fosillerden, çoğunlukla da dişlerden biliniyor."

"Yarasalar fosil kayıtlarında biraz daha geç, yaklaşık 52 milyon yıl önce ortaya çıktığında, bazıları harika bir şekilde tamamlanmış yarasalardır, ancak düzleşmişlerdir."

"Bu yassılaşmış örnekler güzel bir şekilde korunmuş olsa da, milyonlarca yıl boyunca biriken kaya katmanları tarafından yassılaştırılmış olmaları, kemiklerin üç boyutlu anatomilerindeki tam konumlarına kesin olarak karar vermeyi zorlaştırıyor."

"Bir fosilin ekolokasyon (biyosonar) kullanan bir yarasa türüne ait olup olmadığını belirlemek söz konusu olduğunda, kafatasının ayrıntılı ve hassas anatomisi çok önemlidir."

"Modern yarasalarda, ses kutusu ile kulak arasında, hyoid kemikleri adı verilen bazı kemikler vardır."

"Ekolokasyon yapan tüm modern yarasalarda, bu kemiklerden biri doğrudan orta kulak kemiklerine temas eder ve yüksek frekanslı sesin iletilmesinde rol oynuyor gibi görünür."

"Ancak yassılaşmış fosillerde, bu çeşitli kemikleri görebilsek de, birbirleriyle olan kesin ilişkileri hakkında bir soru var."

"Bu durum, bilim insanları arasında bir türün ekolokasyon kullanıp kullanmadığı konusunda pek çok tartışmaya yol açmıştır."

Ancak Vielasia sigei örneğinde, kafatası neredeyse tamamen sağlam olmakla kalmıyor, aynı zamanda orijinal üç boyutlu şekliyle kireçtaşı içinde korunmuş durumda.

50 milyon yıllık yarasa kafatası 3 boyutlu taraması. ©Suzanne J. Hand et al / Current Biology Article



Profesör Hand, "Bu özel yarasada, daha derinlerde, iç kulakta neler olup bittiğini daha doğrudan görebiliyoruz" dedi.

"Bu iç kulak kemiğinin ince ölçümlerini aldık ve bugün ekolokasyon yapan yarasalar ve yapmayan yarasalardaki ile karşılaştırdık ve ekolokasyon yapanların ortasında yer alıyor."

"Tüm yarasalar ekolokasyon yapmaz. Uçan tilkiler, ekolokasyon olmadan yönlerini bulmak ve meyve bulmak için çok iyi görme yetilerine güvenirler."

Uçan Tilki (Meyve Yarasası) Avustralya. ©John Torcasio / unsplash

 

"Bu arada, doğu eğik kanatlı yarasa, Gould'un çıngıraklı yarasası ve çikolata çıngıraklı yarasa gibi Sydney mikro yarasaları, yaydıkları yüksek frekanslı sesin geri bildirimini kullanarak yönlerini bulmaları ve böcekleri yakalamaları ile tanınmaktadır."

"Vielasia sigei %100 kesinlikte ekolokasyon kullanmıştır. Bu ilk yarasalardan bazılarının kullandığı ekolokasyon türünün, günümüzde ekolokasyon yapan birçok yarasanın kullandığından ayırt edilemez olması çok ikna edicidir ve 50 milyon yıl önce, bu yeteneği geliştiren balinaların çok ilerisindedir."

"Bu bulgudan önce, ekolokasyonun sadece modern yarasa ailelerinde geliştiğinden emindik."

Profesör Hand, "Bu yarasanın bazı özelliklerinin modern yarasaların son ortak atasını da karakterize etmiş olabileceğini düşünüyoruz" dedi.

"Bu yüzden heyecan verici ve aslında insanların birçok bilgi edineceği ve kendi analizlerinde kullanacağı önemli bir örnek olacak."

Kaynak: Sci News

EN ÇOK OKUNANLAR

Tarlada Yürüyüş Yapan Kadın 2150 Gümüş Sikke Buldu

Prag'ın güneydoğusundaki Kutnohorsk kentinde tarlada yürüyüş yapan bir kadın, çiftçilik faaliyetleri sırasında yüzeye çıkan birkaç gümüş sikkeye rastladı. Çek Cumhuriyeti'nde şimdiye kadar bulunan en büyük erken ortaçağ sikke istifini açığa çıkardığının farkında değildi.

SON İÇERİKLER