5 bin ila 14 bin yıl önce Sahra Çölü bugünkü haline hiç benzemiyordu. İnsanlar da dahil olmak üzere çeşitli hayvanları destekleyen göller ve nehirler ile yemyeşil bir yerdi.

Peki kimdi bu eski atalar? Ve insan soy ağacının neresinde yer alıyorlardı?

Araştırmacılar nihayet bu sorulara bazı yanıtlar bulduklarını düşünüyorlar. “Yeşil Sahra” olarak bilinen bölgenin bir parçası olan günümüz Libya'sında yaklaşık 7 bin yıl önce ölen iki doğal mumyalanmış hayvan çobanının DNA'sını başarıyla analiz ettiler.

Nature dergisinde bu ay yayınlanan yeni bir makaleye göre, analizleri daha önce bilinmeyen ve büyük ölçüde genetik olarak farklı bir antik insan popülasyonunu ortaya çıkardı.

Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü'nden genetikçi Johannes Krause, Reuters'dan Will Dunham'a yaptığı açıklamada, yeşil Sahra'da yaşayan bireylerin “güneydeki Sahra altı popülasyonlardan veya kuzeydeki Yakın Doğu ve tarih öncesi Avrupa gruplarından önemli bir genetik etki göstermediğini” söyledi.

Krause, “Bu, Afrika dışında ortaya çıkan kültürel bir yenilik olan hayvancılığı uygulamalarına rağmen genetik olarak izole kaldıklarını gösteriyor” diye ekliyor.

Araştırmacılar uzun zamandır Yeşil Sahra'nın Kuzey Afrika ile Sahra altı Afrika arasında bir insan göçü koridoru olduğunu düşündükleri için bu bulgu beklenmedikti. Araştırmada yer almayan Roma Sapienza Üniversitesi'nden genetikçi Eugenia D'Atanasio, Science'tan Andrew Curry'ye “Bu şaşırtıcı” diyor. “Yeşil Sahra boyunca daha fazla gen akışı beklerdim.”

Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü'nden araştırmacı Nada Salem, bunun yerine bulguların, canlı hayvan gütmeyi içeren göçebe bir yaşam tarzı olan pastoralizmin yeşil Sahra boyunca “büyük ölçekli göçten ziyade kültürel değişim” yoluyla yayıldığını gösterdiğini söylüyor.

2000'li yılların başında araştırmacılar Libya'nın güneybatısında Cezayir sınırı yakınlarında 15 antik insana ait kalıntılar keşfetti. İskeletleri Takarkori adlı bir kaya sığınağında, çanak çömlek parçaları ve kaya sanatıyla birlikte buldular.