İnsanlar soğuk bir bardak birayla arkalarıyla vakit geçirmeye yabancı değiller. Örneğin Eski Mısırlılar, Almanya'nın limonlu birası olan günümüzün gose birası gibi biraz ekşi olan biraya özlem duyuyorlardı. Antik Yunan şairi Homeros, üzüm şarabı ve mayalanmış tahılların karışımı olan κυκέων (“kee-kay-own” olarak telaffuz edilir) adlı bir içecekten bahsetmiştir.

Peki bira tam olarak kaç yaşında? Eski, diyor Rupp. Gerçekten çok eski.

Rupp, nam-ı diğer “Bira Arkeoloğu”, muhtemelen akademideki en lezzetli işlerden birine sahip. Eski kültürlerin nasıl bira yaptığını öğrenmek için dünyayı dolaşıyor, sonra da garajındaki araştırma bira fabrikasında bu tarifleri yeniden yaratıyor. Rupp şu anda Homeros'un Yunan içkisinin iki çeşidini yıllandırdığını ve bunların geleneksel biralardan daha yüksek alkollü olduğunu söylüyor.

Colorado, Boulder'daki Vision Quest Brewing'de Kiwi Herman New Zealand Lager'ını yudumlarken, “Bir kadeh şarap içerken genellikle eşimle birlikte yudumlamak isterim” dedi. “Eğer viski içiyorsam, yalnız kalmak isterim... Ama bira içiyorsam, diğer insanlarla birlikte bira içmek isterim. Bira uzun zamandır bizi birbirimize bağlayan bir şey.”

Bugüne kadar bira yapımına dair bilinen en eski kanıt İsrail'deki bir mağaradan geliyor. Raqefet Mağarası sakinleri, bitki nişastalarını ezmek ve ıslatmak için ana kayadaki açık havanları kullanarak bunları şekere dönüştürüyorlardı - bugün bira üreticileri buna ezme işlemi diyor. Daha sonra bu şekerleri liflerden yapılmış kaplarda fermente ettiler.

İşin can alıcı noktası: Raqefet Mağarası'nın tarihi MÖ 11.000'lere kadar uzanıyor; bu da birayı, şu anda bildiğimiz kadarıyla, tarımın kendisi kadar eski yapıyor.

Raqefet kazısı. Bira üretimi için malt hazırlamakta kullanılan kaya havanları. ©Dani Nadel - CC BY 3.0

Rupp, “Bilim ilerledikçe, bu tarihlerin her ikisinin de geri çekilmeye devam edeceğini düşünüyorum” dedi.

Bu tür antik alanlar, şerbetçiotu kafalıların birayı ne olarak gördüklerine de meydan okuyor. Rupp, günümüz biralarının çoğunlukla arpa, buğday veya pirinç gibi tahıl ürünlerinden yapıldığını belirtiyor. Ancak Raqefet Mağarası sakinleri içeceklerini yabani olarak hasat edilmiş tahıllar ile yumrular ve meyveler gibi diğer bitkilerin karışımından yapıyorlardı.