Avusturya Bilimler Akademisi'ne bağlı Avusturya Arkeoloji Enstitüsü'ndeki bilim insanları, disiplinler arası bir yaklaşım kullanarak küllerden çok daha fazla bilgi elde edilebilecek bir yöntem geliştirmeyi başardı. Çalışma, Tunç Çağı defin törenlerine ilişkin araştırmalar için yeni perspektifler ve dolayısıyla o dönemin toplumlarına dair önemli iç görüler sunuyor.

Araştırma ekibi bu yöntemi, Aziz Pölten'den iki Geç Tunç Çağı (yaklaşık MÖ 1430 ve 1260) urnesinin incelenmesi sırasında geliştirmiştir. Arkeolojik yöntemler antropoloji, bilgisayar tomografisi, arkeobotanik, zooarkeoloji, jeokimya ve izotop analizleri ile birleştirildi. ÖAI antropoloğu Lukas Waltenberger, "Kendimize maksimum miktarda bilgi elde etmek için akla gelebilecek her türlü yöntem ve tekniği kullanma hedefi koyduk" diyor.

İlk olarak, hala mühürlü olan urneler bilgisayar tomografisi (CT) kullanılarak tarandı. Ardından, tüm bilgileri doğru bir şekilde belgeleyebilmek için her zaman BT ile koordineli olarak katman katman kazı yapıldı. Kırılgan kemik parçaları, işlem sonrası daha iyi tanımlanabilmeleri için sentetik reçine ile sabitlendi.

Geç Tunç Çağı'na ait bir urnenin BT görüntülerine dayalı 3D rekonstrüksiyonu. Urne yeşil renkle gösterilmiştir, diğer renkler farklı vücut bölgelerine ait kemik parçalarını temsil etmektedir. © ÖAW-ÖAI/L. Waltenberger

Araştırmacılar birkaç sürprizle karşılaştı. Waltenberger, yaptığı açıklamada; "9 ila 15 yaşlarında hastalık belirtileri gösteren bir çocuk ve 23 ila 32 yaşlarında bir kadın olan iki birey hakkında çok şey öğrenmekle kalmadık, aynı zamanda defin törenlerini de mümkün olduğunca doğru bir şekilde yeniden yapılandırabildik".

Örneğin bazı kemikler, cenaze töreninde yiyecek sunusu olarak yakılan koyun, yaban domuzu, geyik ve keçi gibi hayvanların kökenini ortaya çıkardı. Arkeobotaniğin yardımıyla büyük miktarda bitki kalıntısı da bulundu.

Waltenberger, "Mikroskop altında darı, mercimek, emmer, siyez ve mürver de dahil olmak üzere yaklaşık 19 bin kömürleşmiş bitki kalıntısı tespit edilebildi. Harman kalıntıları, yani harmandan arta kalan saplar ve başakçık çatalları da urnelerin içindeydi. Bunların ateş yakmak için çıra olarak kullanıldığını düşünüyoruz."