Sessizlik Kuleleri

İnsanlar binlerce yıldır ölülerini gömüyorlar, ancak cesetleri dönüştürmemize yardımcı olması için doğadan yararlandığımız tek yol bu değil. Tibet'te yırtıcı kuşlar Gökyüzü Gömüleri'nde önemli bir rol oynar ve İran gibi başka yerlerde, etobur kuşların beslenebilmesi için cesetlerin yerleştirildiği bir yer olan Sessizlik Kuleleri'nin inşa edildiği görülmektedir.

Bu uygulama, ölümden sonra şeytanlara karşı savunmasız hale gelen bedenleri arındırmayı amaçlamaktadır. Sessizlik Kulesi, Yezd, İran ©Diego Delso, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia

Bu cenaze uygulaması, cesedi arındırmanın bir yolu olarak görülüyor, çünkü bu olmadan ceset şeytanlar ya da kötü ruhlar tarafından kirletilmeye açık hale geliyor. Bunun olmasını engellemek için ölüler dakhma olarak bilinen kulelere götürülür, böylece elementlere ve kanatlı leş yiyicilere maruz kalabilirler.

Bunun dağınık ve uzun bir süreç olduğunu düşünebilirsiniz, ancak Teksas'taki Adli Antropoloji Araştırma Tesisi'nde bağışlanan insan kalıntıları kullanılarak yapılan bir çalışma, akbabaların bir cesedi sadece beş saat içinde nasıl büyük ölçüde iskelet haline getirebildiğini göstermiştir. Beş! Bir tabutta aynı sonuçları elde etmek için beş yıla yakın bir süreye ihtiyacınız var, yani bu kuşlar gerçekten ne yaptıklarını biliyorlar.

Gökyüzü Gömüleri gibi, Sessizlik Kuleleri de Amerika'da yaklaşık 1 milyon dönüm (404.685 hektar) araziyi kaplayan ve tabut üretiminin yılda yaklaşık 4 milyon dönüm (1,6 milyon hektar) ormanı yok ettiği günümüz gömülerinin olumsuz sonuçlarından kaçındı. Bu cesetlerin birçoğu mumyalanarak gömülmekte ve toprağa kirletici olarak sızabilen yaklaşık 800.000 galon mumyalama sıvısı bırakmaktadır.

The Guardian'ın haberine göre, bir zamanlar dünyanın çeşitli yerlerinde aktif Sessizlik Kuleleri bulmak mümkündü ve bu uygulama binlerce yıl öncesine dayanıyordu. Ortodoks Zerdüştler için ölü gömme fikri o kadar iğrençtir ki, bunun kötüler için bir ceza biçimi olarak görüldüğü bildirilmektedir. Bunun nedeni, ruhun cennete yükselmesini engelleyen bir engel oluşturması ve onu sonsuza dek yeraltı dünyasında geçirmeye mahkum bırakmasıdır.

Zerdüşt toplulukları (üyeleri Parsiler olarak bilinir) bugün hala varlığını sürdürmektedir, ancak uygulama dünyanın bazı bölgelerinde yasaklandığı için dakhma sayısı önemli ölçüde azalmıştır. Hala yasal oldukları yerlerde bile, Sessizlik Kuleleri akbabaların sayısındaki düşüş nedeniyle mücadele etmektedir.

Encylopaedia Iranica, “Karaçi metropolünün hızla büyümesi nedeniyle, bir zamanlar şehrin kenarında olan daḵma, yoğun nüfuslu mahallelerle çevrili ve 25 yıldır akbaba yok” diyor. “Cesetler Sind'in sıcak güneşinde çabucak kuruyor ama derileri soyulmuyor ve çukuru cesetleri kaldıramayan daḵma kalabalıklaşıyor.”

Bu uygulama, gömülmenin her zaman norm olduğu Batılılar için şok edici görünebilir, ancak dakhmaların gezegen için daha iyi olduğu ve etin ruhun cennete geçişine yardımcı olan akbabaları beslediği için rahatlatıcı bir son hayır eylemi taşıdığı iddia edilebilir. Nüfusun 8 milyarı aştığı bir gezegende, belki de ekolojik açıdan sağlam cenaze uygulamalarını daha ciddiye almanın zamanı gelmiştir.

Kaynak: IFLScience

EN ÇOK OKUNANLAR

Tarlada Yürüyüş Yapan Kadın 2150 Gümüş Sikke Buldu

Prag'ın güneydoğusundaki Kutnohorsk kentinde tarlada yürüyüş yapan bir kadın, çiftçilik faaliyetleri sırasında yüzeye çıkan birkaç gümüş sikkeye rastladı. Çek Cumhuriyeti'nde şimdiye kadar bulunan en büyük erken ortaçağ sikke istifini açığa çıkardığının farkında değildi.

SON İÇERİKLER