MÖ 4200 yıllarına tarihlenen örnekler, Neolitik dönemdeki yaşam biçimine ilişkin mevcut verileri tersine çeviriyor.

Son on yılda Yunan ve Fransız arkeologlar tarafından modern Kavala kenti yakınlarında kazılan arkeolojik alan Neolitik dönem (MÖ 6400-4000) ve Tunç Çağı'na (MÖ 3000-1100) tarihleniyor. Bununla birlikte Hellenistik ve Roma dönemlerine ait kalıntılar da mevcuttur ve bir Bizans kulesi alanı taçlandırmaktadır.

"Dikili Taş" ismi Osmanlı döneminden kalmadır ve Türkçe'de "dik taş" anlamına gelmektedir. Via Egnatia (Adriyatik kıyılarını Bizans'a bağlayan Roma yolu) boyunca, Philippi antik kentinin doğu girişinin yakınında ve tarih öncesi yerleşime çok yakın duran bir Roma mezar anıtına atıfta bulunmaktadır.

©French School of Athens

En önemli keşiflerden biri, Geç Neolitik döneme ait ahşap çerçeveli yapı kalıntılarıdır. Bu yapılar, erken dönem sakinlerinin yapı teknikleri ve yaşam tarzları hakkında değerli bilgiler sağlamaktadır.

Arkeologlar, MÖ 4900 civarında yıkılmış olan ve "bucranium evi" olarak adlandırılan bir evi ortaya çıkardılar. Bu konut, evcilleştirilmiş bir boğanın kafatasının arka kısmını içeren kil bir yapı olan benzersiz bir dekoratif unsur içeriyordu.

Kazılarda ayrıca Dikili Taş'taki insanların günlük yaşamlarına ışık tutan çeşitli eserler de ortaya çıkarılmıştır. Bunlar arasında taş aletler, yemek pişirmek ve saklamak için kullanılan pişmiş toprak kaplar, boncuk ve kolye gibi kişisel süs eşyaları ve boyalı bezemeli amforalar bulunmaktadır.

Ayrıca, yapı malzemesi ya da yakıt olarak kullanılan odun kömürü ile gıda ya da başka amaçlarla (örneğin ilaç, yakıt, yapı ya da dokuma malzemesi) alana getirilen tahıl ve meyveler de dahil olmak üzere önemli miktarda kömürleşmiş bitki kalıntısı ortaya çıkarmışlardır.

Antrakolojik çalışma, alanın yakınındaki orman örtüsü içinde zengin bir çeşitlilik olduğunu göstermekte ve diğer şeylerin yanı sıra, Neolitik Çağda alan sakinleri tarafından meyve ağaçlarının (örneğin elma, armut, erik ve incir) yoğun bir şekilde tüketildiğini ortaya koymaktadır.