Bok böceği bir diğer adıyla skarabe, çok eski ve ilginç bir hayvandır. Bir skarabe yumurtadan çıkınca ilk olarak bir bok topunun içine gözlerini açar, dışkı topu içerisindeki larva zamanla solucana dönüşür. Pupa evresi adı verilen süreçte skarabe bu yuvada tıpkı bir ölü gibi kıpırtısızdır, bu evrenin sonunda yetişkin skarabe dışkı topunu yuvarlayarak yeraltından çıkarır ve suya götürür. Eriyen dışkı topunun içinden yavru skarabeler serbest kalır, yaşamla tanışırlar. Bok böceği dışkıyı çok sayıda elini kullanarak bir top haline getirebilmesiyle nadir bir yeteneğe sahiptir, fakat asıl ilginç olanı bu topları daima doğuya doğru yuvarlamasıdır ki bu da onun gelişmiş bir yön duygusuna sahip olduğunu gösterir. Ekolojik olarak çok faydalı bir hayvan olan bok böceğinin dünyaya geliş döngüsü hem de yön bilgisi, dahası güneşle kurduğu ilişki ona başka anlamlar yüklemiştir. Bunların başında yeniden doğum gelir. Mısırlılar skarabelerin pupa evresini gözlemleyerek ölülerini tıpkı bir koza gibi mumyalamaya başlamışlardır. Eski Mısır inanışında ölüler de skarabeler ve güneş gibi bir pupa evresi geçirirler. Koza ya da mumya içerisindeki bu evre sonunda ikinci yaşama uyanılacaktır. Bundan dolayı ölen kişinin bedeni mumyalanırken kalp kısmına onu korumak amaçlı bir “kalp skarabesi” konulur. İnanışa göre her ölüm devamında dirilişi de getirecektir.

Mısır’da skarabe sembolizasyonu oldukça önemlidir. Kendi kendini doğuran skarabe güneşin gökyüzünde hareketini kumanda eden Kheper’in hiyeroglif işareti olarak bilinir, ayrıca Güneş tanrısı Ra’nın da önemli sembolleri arasındadır. Bok böceği biçiminde mühür ve muskalar bugün dahi şans ve uğur getirecek tılsımlar olarak itibar görürler. Skarabe bereketin, sonsuz yaşam döngüsünün, güneşin olduğu gibi erkek üreme gücünün de temsili olarak Mısır’ın feodal kültürüne katkı sağlamıştır.

Bok böceği, Mısır mitolojisinde bu kadar itibar görmesine karşın çingene mitoslarında bambaşka bir anlamla ortaya çıkar. Söylenceye göre Melalo adlı hastalık cini, annesinin sürekli ona yeni kardeşler doğurmasına isyan eder ve annesine dokuz gün boyunca bir gübre yığınının içinde yatmasını salık verir. Kadın denileni yaptığında Melalo onun üzerine derin bir uyku salar. Anne uykudayken bok böceği onun içine yuva yapar ve Minceskre’nin (Kadının bacak arasından gelen) doğumuna neden olur. Minceskre insanları ayartarak onların çoğalmasına engel olan, kötücül bir güç olarak hayal edilir.