Yapı, üçüncü evresinde aynı taban kullanılarak biraz küçültülmüş, duvar önlerine aynı şekilde sekiler yerleştirilmiş ve bu sekilere 12 adet dikilitaş dikilmiştir. Basamaklı girişin karşısında bir niş ve mekanın ortasında, üzerinde stilize edilerek betimlenmiş insan motifleri olan iki dikilitaş bulunmaktaydı. Bu dikilitaşlardan biri 3 metreye kadar korunabilmiş, diğeri ise tahrip olmuştu. Dikilitaşların her iki geniş yüzünde, yukarıdan aşağıya doğru, dirseklerinden kabartma şeklinde bükülerek gelen kolları, taşın dar yüzünde, yukarıdan aşağıya inen kravat gibi bir örtünün önünde düzen alarak birleşmiş şekilde soyut bir insan betimlemekteydi. Aynı durum seki taşlarının aralarındaki bazı dikilitaşlarda da görülmekteydi. İlginç olan, yapının en eski evresinde yer alan kireç taşından gerçek boyutlarda yapılmış yontuların yenilenen yapı duvarlarında devşirme taş olarak özenle örülmüş olmasıdır. Bunlar arasında, niş ortasında yer alan dazlak kafasının arkasında yılan motifi yer alan yüzü tahrip olmuş insan büstü, sekilerin en alt seviyesinde değişik duvarlarda ele geçen bir insan başı ve üzerinde bir kuş yer alan karmaşık bir heykel yer almaktadır. Bu yontuların, yapının farklı bir evresinde değer verilerek özenle tekrar kullanılmaları, bu dönemde ilk kez böyle bir yapının yerleşme içinde yapıldığı andan itibaren toplantı, tapınma gibi farklı amaçlarla kullanıldığını göstermiştir.   

1991 yılında, son kazı sezonunda baraj suyunun yükselmesi ve yapının su altında kalması tehlikesi ortaya çıkınca yapıyla ilgili tüm detayların ve devşirme taşı olarak kullanılan plastik eserlerin bulunabilmesi için taşlar numaralandırıktan sonra duvarların tek tek incelenip, en alt sırasına kadar çizimle belgelenerek kaldırılıp güvenli bir yere taşınması çalışmaları başlatıldı. Sekilere ait iri taş bloklar, su seviyesi dışına çıkarılmak amacıyla yapının yanındaki boş bir alana yerleştirildi. Tümünün kaldırılabilmesi için gerekli zaman olmadığından terrazzo tabanın ancak bir metresi kesilerek taşınabilir hale getirildi. Arazinin son derece engebeli oluşu ve normal araçların buraya gelememesi, barajın su tutması telaşı içinde sökülen iri taş blokların ve taban parçalarının taşınmasını son derece güç bir hale getiriyordu. Bu arada DSİ ve yüklenici firmalarından EJVA’nın devreye girerek sağladığı araç gereç desteği, kült yapısının tonlarca ağırlıktaki taşlarını Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi bahçesine taşıyabilme hayalimizin gerçekleşmesini sağladı.

Müzenin bahçesine getirildiği günden beri kült yapısının yeniden inşa edilerek sergilenebilmesi için çeşitli projeler üretildi. Bu arada bahçe içindeki taşlar ilerideki çalışmalarda kolaylık olması için restore edilerek kendi içinde sınıflandırılıp geçici bir çatı altında koruma altına alındı. Ancak uygun bir yer bulunamadığından uzun yıllar müze bahçesinde saklı kaldılar.

Öğrencilik yıllarımda kazı, belgeleme, taşıma, restorasyon ve yeniden inşa edilmesi için yapılan proje çalışmalarında yer aldığım Nevali Çori kült yapısının yeniden inşa edilmesi hayali, 23 yıl sonra gerçekleşebildi. Bu yapı yıllar sonra, çok yakında yapımı tamamlanacak olan yeni Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi salonlarından birinde yine benim katıldığım bir çalışmayla yeniden inşa edilerek sergilenmeye hazırlanıyor.