Mecklenburg-Batı Pomeranya'da bulunan Tollense Vadisi, MÖ 1250 civarında gerçekleşen büyük bir savaşla ünlüdür. Keşfedilen 150'den fazla insan kalıntısı 2.000'den fazla kişinin savaşa katıldığını göstermektedir ki bu sayı İskandinav Tunç Çağı için eşi benzeri görülmemiş bir sayıdır.

2011'de bir savaş alanı olarak tanımlanan bölge, daha önce bu büyüklükte bir çatışma bulunmadığı için artık “Avrupa'nın bilinen en eski savaş alanı” olarak kabul ediliyor. Önemine rağmen, 3.000 yıl önce Tollense'de savaşan ve ölen bireyler hakkında çok az şey biliniyor.

Bunu daha fazla araştırmak için, çeşitli Alman kurumlarından araştırmacılar vadide bulunan tunç ve çakmaktaşı ok uçlarını analiz ederek bunları Avrupa'nın dört bir yanından 4.000'den fazla çağdaş örnekle karşılaştırdı.

Tollense Vadisi'nden ok uçları. No. 1-16: tip 4 A; 17-23: tip 4 B1; 24-27: tip 4 B2; 28-29: tip 4 C; 30: tip 2 A; 31-39: tip 5 A; 40-53: tip 5 A/B; 54-63: çakmaktaşı ok uçları. ©Leif Inselmann, Joachim Krüger (nos. 4–6, 44–45), LAKD M-V/Sabine Suhr (nos. 3, 19, 43), Jana Dräger (nos. 55, 63).

Ok uçlarının çoğu Mecklenburg-Batı Pomeranya'da zaman zaman bulunan türlerle eşleşiyor ve bu da savaşçıların çoğunun muhtemelen yerel olduğunu gösteriyor. Bununla birlikte, düz veya eşkenar dörtgen tabanlı, tek taraflı dikenli veya yuva yerine sivri uçlu olanlar gibi diğer tipler, modern Bavyera ve Moravya da dahil olmak üzere güneydeki bölgelerde daha yaygındır.

Bu güneyli tiplere Tollense bölgesindeki mezarlarda rastlanmamaktadır; bu da bunların sadece yerel halk tarafından alınıp satılmadığını ve kullanılmadığını, daha ziyade güneyli savaşçıların ve hatta güneyli bir ordunun çatışmadaki varlığını göstermektedir.

Weltzin 20'deki insan kemiklerinde gözlemlenen farklı travmalar tek bir iskelet üzerine yansıtılmış. ©Ute Brinker'in çizimi.

Büyük miktarlarda tunç ok uçlarının ortaya çıkarıldığı güney Almanya'daki çağdaş alanlardan elde edilen ek kanıtlar, MÖ 13. yüzyılın Avrupa genelinde silahlı çatışmaların arttığı bir dönem olduğunu göstermektedir. Tollense savaşı, Avrupa'da bölgeler arası çatışmanın en erken örneğini temsil etmekte ve bu dönemde savaşın artan ölçeğine ve profesyonelleşmesine işaret etmektedir.