1934 yılında büyük bir zaman baskısı altında kazılan mezar, 2019 yılından itibaren bilimsel olarak incelenmektedir. Yapılan son çalışmalarda mezar içerisindeki buluntular laboratuvar koşullarında incelenmiştir. Bu araştırmalar bir dizi yeni bilgiyi ortaya çıkarmıştır. Mikroskobik kanıtlar, muhtemelen özenle hazırlanmış bir başlığa ait tüylerin varlığını ortaya koymakta.

Yaklaşık 9 bin yıl önce, Mezolitik dönemde, 30 ila 40 yaşları arasında bir kadın, kollarında yaklaşık 6 aylık bir çocukla birlikte buraya gömüldü. Diğer şeylerin yanı sıra, geyik boynuzundan yapılmış bir başlık ve hayvan dişlerinden yapılmış kolyeler, ölen kadının grubunun ruhani lideri olan şaman olarak özel konumunu göstermektedir.

1934 yılında, kaplıca parkının açılışından kısa bir süre önce, su borusu döşenirken tesadüfen keşfedilen mezar eşyaları, tek bir öğleden sonra içinde çıkarılmak zorunda kalınmıştır. Aralık 2019'dan bu yana, Bad Dürrenberg kaplıca parkındaki şaman mezarının bulunduğu şüpheli alanda, Eyalet Bahçe Fuarı hazırlıkları kapsamında kazı çalışmaları yürütülüyor. Mezarın yeri tespit edildi. Orijinal kazı sadece dar bir hendekle yapılmış olduğundan, kırmızı okra ile serpiştirilmiş mezar çukurunun bazı kısımları bozulmadan kalmıştı.

1934 yılında gözden kaçan çok sayıda buluntu ele geçirildi ve mezar çukurunun kalıntıları, uluslararası bir araştırma ekibi tarafından en son bilimsel yöntemler kullanılarak incelendi. Bad Dürrenberg mezarı, Orta Avrupa arkeolojisinde en iyi incelenen buluntulardan biri olarak kabul edilebilir. Normalde bozulabilir olmaları nedeniyle mezarlarda kaydedilmeyen bir grup buluntuya ilişkin yeni bilgiler ortaya çıktı: tüyler.

Bad Dürrenberg'den tüy parçaları: A) Tanımlanamayan tüy parçası; B) Su kuşu, muhtemelen kaz (Anserinae) tüy parçası, tanısal üçgen düğümleri ile; C) Ötücü kuş (Passeriformes) tüy parçaları; D) Galliformes türü tüy parçası. ©Tuija Kirkinen

Tarih öncesi dönemlerde tüylerin giysilerde veya başlıklarda süsleme olarak önemli bir rol oynadığı yaygın olarak kabul edilmekle birlikte, bunu kanıtlamak zordur. Normal koruma koşullarında tüyler toprakta çürür. Ancak, bazen 1 milimetreden daha küçük olan ve barbule olarak bilinen tüylerin küçük parçaları veya bunların parçaları korunabilir. Barbules, tüyün yanlarından uzanan dikenler üzerinde bulunur ve birbirine kenetlenerek tüye güç sağlar.