Leibniz-Zentrum für Archäologie'nin bir departmanı olan Monrepos ve Durham Üniversitesi tarafından yürütülen bu araştırma, Paleolitik beslenme biçimlerine ilişkin anlayışımızı derinleştirmekle kalmıyor, aynı zamanda balıkçılığın Geç Üst Paleolitik dönemde (yaklaşık 20000-14500 yıl önce) sembolik bir öneme sahip olabileceğini de gösteriyor.

Bu bulgular Buzul Çağı sanatının bilinen repertuarını genişletmekte ve erken avcı-toplayıcı toplumların sembolik ve sosyal uygulamalarına dair dikkate değer bilgiler sunmaktadır.

Ren Nehri kıyısındaki Gönnersdorf Buzul Çağı kamp alanı, 15800 yıl önce kampı işgal eden Geç Üst Paleolitik insan grubunun hayatta kalması için kritik öneme sahip olan vahşi atlar, yünlü gergedanlar, ren geyiği ve mamut gibi av hayvanlarının oyulmuş resimlerini içeren yüzlerce küçük, düz şist plaklar gibi Avrupa'nın en zengin antik sanatsal hazinelerinden bazılarını içermektedir.

Bu son derece ayrıntılı görüntülere ek olarak, son derece stilize edilmiş insan dişilerinin yüzlerce gravürü de bölgeyi dünyaca ünlü hale getirmiştir. Aynı zamanda atalarımızın balıkçılık yöntemleri hakkında bilinen en eski kanıtlar da ortaya çıkmıştır.

Durham Üniversitesi Arkeoloji ve Psikoloji Bölümleri ile MONREPOS Arkeolojik Araştırma Merkezi ve İnsan Davranış Evrimi Müzesi (Almanya'daki Leibniz Zentrum für Archäologie'nin (LEIZA) bir bölümü) arasındaki disiplinler arası işbirliği, Gönnersdorf plaklarındaki sanatın Buzul Çağı avcı-toplayıcılarının günlük yaşamlarındaki kullanımını ve işlevini araştırıyor.

Araştırma ekibi, arkeoloji ve görsel psikoloji uzmanlıklarını bir araya getirerek, özellikle Reflektans Dönüşüm Görüntüleme (RTI) olmak üzere gelişmiş görüntüleme tekniklerini kullanarak, uzun zaman önce ev ortamlarında sanatın doğası ve kullanımında insanın görsel yeteneklerinin genellikle göz ardı edilen etkisini araştırıyor.

Gravürleri oluşturan kesme işaretlerinin doğasını inceleyen araştırma, bireysel sanatçıları ve onların belirli “tarzlarını” tanımlamaya başlıyor.

Buna ek olarak, plakaların şekilleri ve yüzeylerindeki doğal çıkıntı ve çatlakların desenleri, pareidolia adı verilen bir süreç aracılığıyla neyin nerede tasvir edileceğini etkilemiş olabilir - beynin plakalarınki gibi doğal şekilleri anlamlı şeyler olarak yorumlaması, tıpkı bulutlarda sıklıkla yüzler görmemiz gibi.