Alan, dış çapı on iki metre olan bir taş çember şeklinde olup, ustaca işlenmiş ve olağanüstü bir hassasiyetle birleştirilmiş kesme taşları mükemmel bir halka oluşturmaktadır. Güney tarafında, iki metreye iki metre boyutlarında kare şeklinde bir ekleme, araştırmacılar tarafından bir stel veya anıt heykelini desteklemek için tasarlanmış bir kaide olarak yorumlanan bu yapıyı tamamlamaktadır.

Yapının sağlamlığı ve tasarımın tutarlılığı, makul bir şüpheye yer bırakmıyor: bu, bir tümülüsün temeli, yani istinat duvarıyla çevrili toprak yığınından oluşan bir tür mezar anıtıdır ve bugüne kadar Roma Raetia topraklarında varlığı pek belgelenmemiştir.

İki metreye iki metre boyutlarında kare şeklinde uzantı. ©Archäologie- büro Dr. Woidich GmbH

Wolkertshofen bölgesi, Neolitik dönemden Erken Orta Çağa kadar uzanan, Tunç Çağı, Demir Çağı ve Roma hakimiyeti dönemini de içeren uzun bir insan yerleşimi geçmişine sahiptir. Çalışmalardan etkilenen arsa, arkeolojik miras olarak listelenen bir alanın sınırları içinde yer aldığından, proje yerel idare, uzman bir arkeoloji firması ve Bavyera Eyaleti Anıtları Koruma Dairesi'nin (BLfD) koordineli denetimi altında gerçekleştirilmiştir. Prehistorik yerleşim izleri ve çömlek parçaları ilk kez keşfedildikten sonra, topraktan ortaya çıkan heybetli taş temel, o günden bu yana uzmanların dikkatini çekmektedir.

Bu keşfin benzersizliği, doğasında yatmaktadır. İtalya ve Orta Avrupa'da uzun bir geleneği olan mezar tümülleri, MS 1. yüzyıldan itibaren İmparatorluğun kuzeybatı eyaletlerinde ortaya çıkmıştır. Bu bölgelerde, Roma mezar geleneği sadece yeni anıtların inşasıyla kendini göstermekle kalmamış, bazen Tunç veya Demir Çağından kalma mevcut tümülüsleri yeni kalıntıları gömmek için yeniden kullanmıştır.

Bu fenomen, Roma öncesi, özellikle Kelt mezar geleneklerinin bilinçli bir şekilde benimsenip benimsenmediğine dair akademik bir tartışma başlatmıştır. Çünkü kesme taş duvarlar açıkça Akdeniz mimari modellerini takip ederken, tümülüsler daha eski yerel kültürün karakteristik bir özelliğidir.