Bu kalıntılar yüzeysel olarak Toalean halkının köpekbalığı dişli bıçakları günlük kesme aletleri olarak kullandığını gösterse de, etnografik (son toplulukların gözlemleri), arkeolojik ve deneysel veriler aksini göstermektedir.

Leang Panninge köpekbalığı dişinin ucundaki çizikler ve taşlanmış bir bölüm, dişin 7 bin yıl önce insanlar tarafından kullanıldığını gösteriyor. ©M.C. Langley / Live Science

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, deneylerimiz kaplan köpekbalığı dişli bıçakların, taze bir domuz bacağını keserken olduğu gibi (dövüşte olduğu gibi) vurmak için kullanıldığında deride uzun, derin yarıklar oluşturmada eşit derecede etkili olduğunu buldu.

Aslında tek olumsuz yönü, dişlerin nispeten çabuk körelmesidir. Günlük bir bıçak olarak kullanımını pratik hale getirmek için çok hızlıdır.

Bu gerçek ve köpekbalığı dişlerinin derin kesikler açabilmesi, muhtemelen köpekbalığı dişli bıçakların neden günümüzde ve yakın geçmişte çatışma ve ritüel faaliyetlerinde kullanılan silahlarla sınırlı kaldığını açıklamaktadır.

Leang Panninge dişinin tabanı boyunca uzanan oluklar ve kırmızı reçine izleri, dişlerin ipliklerle nasıl tutturulduğunu göstermektedir. ©M.C. Langley / Live Science

Dünya genelinde çok sayıda toplum köpekbalığı dişlerini maddi kültürlerine entegre etmiştir. Özellikle kıyı şeridinde yaşayan (ve aktif olarak köpekbalığı avlayan) halkların daha fazla sayıda dişi daha geniş bir alet yelpazesine dahil etme olasılığı daha yüksektir.

Günümüz toplulukları üzerinde yapılan gözlemler, köpekbalığı dişlerinin insan vücudunu süslemek için kullanılmadığı zamanlarda neredeyse evrensel olarak çatışma ya da ritüel amaçlı bıçak yapımında kullanıldığını göstermektedir.

Örneğin, Kuzey Queensland'da bulunan bir dövüş bıçağı, oval şekilli sert ağaç bir şaftın üzerine birbiri ardına yerleştirilmiş yaklaşık 15 köpekbalığı dişinden yapılmış tek bir uzun bıçağa sahiptir ve bir düşmanın böğrüne veya kalçasına vurmak için kullanılır.

Mızraklar, bıçaklar ve köpekbalığı dişleriyle donatılmış sopalar gibi silahlar Yeni Gine anakarasından ve Mikronezya'dan bilinirken, mızraklar Tahiti'de yas kostümünün bir parçasını oluşturmaktadır.

Daha doğuda, Kiribati halkları köpekbalığı dişli hançerleri, kılıçları ve mızraklarıyla ünlüdür; bu hançerlerin son derece ritüelleşmiş ve genellikle ölümcül çatışmalarda kullanıldığı kaydedilmiştir.

Maya ve Meksika arkeolojik bağlamlarında bulunan köpekbalığı dişlerinin ritüel olarak kan akıtmak için kullanıldığı düşünülmektedir ve köpekbalığı dişlerinin Tonga, Aotearoa Yeni Zelanda ve Kiribati'de dövme bıçağı olarak kullanıldığı bilinmektedir.

Hawai'i'de "köpekbalığı dişi kesiciler" gizli silah olarak ve "ölü şefleri kesmek ve geleneksel gömme törenlerine hazırlık olarak kemiklerini temizlemek" için kullanılıyordu.

Köpekbalığı dişleri Pasifik'te ölümcül savaş silahları ya da güçlü ritüel bıçakları için yaygın olarak kullanılmaktadır. Solda: Kiribati'den bir bıçak; ortada ve sağda: Hawai'i'den silahlar. ©The Trustees of The British Museum, CC BY-NC-SA)

Dünya genelinde ele geçen köpekbalığı dişi eserlerin neredeyse tamamı süs eşyası olarak tanımlanmış ya da bu şekilde yorumlanmıştır.

Gerçekten de, modifiye edilmiş köpekbalığı dişleri daha eski bağlamlarda bulunmuştur. Buang Merabak'ta (Yeni İrlanda, Papua Yeni Gine) bulunan tek delikli bir kaplan köpekbalığı dişi yaklaşık 39500-28000 yıl öncesine tarihlenmektedir. Kilu'dan (Buka Adası, Papua Yeni Gine) tek delikli on bir diş yaklaşık 9000-5000 yıl öncesine tarihlenmektedir. Garivaldino'dan (Brezilya) elde edilen ve sayısı belirtilmeyen dişler ise yaklaşık 9400-7200 yıl öncesine tarihlenmektedir.

Ancak bu vakaların her birinde dişler muhtemelen silah değil, kişisel süs eşyalarıydı.

Aua Adası, Papua Yeni Gine'den bir köpekbalığı dişi bıçak. Kırmızı oklar savaşın neden olduğu aşınma ve hasarı vurguluyor. ©M. Langley and The University of Queensland Anthropology Museum

Yeni tanımlanan Endonezya köpekbalığı dişi eserleri, modifikasyonlar ve mikroskobik izlerin birleşimiyle, sadece bıçaklara takılı olmadıklarını, aynı zamanda büyük olasılıkla ritüel veya çatışmayla bağlantılı olduklarını göstermektedir.

İster insan ister hayvan eti kessin, Sulawesi'de bulunan bu köpekbalığı dişleri, Asya-Pasifik bölgesinde kendine özgü bir silah sınıfının düşündüğümüzden çok daha uzun süredir var olduğuna dair ilk kanıtı sağlayabilir.

Kaynak: Live Science