"Yedisi de iki kuş türünün - Avrasya çaylak ve Avrasya sakarmekesi, uzun kemiklerine küçük taş bıçaklarla yiv açılarak ve dönerek kazınarak kasıtlı olarak yapılmıştır. Hepsinde mikroskobik kullanım aşınması görülüyor ve bu da aslında kullanıldıklarını ya da çalındıklarını gösteriyor" diyor Simmons. "Bunlar aynı zamanda gerçekten eşsizdir çünkü çıkardıkları ses, keşfedildikleri bölgede yaşayan insanlar tarafından avlanan iki özel yırtıcı kuşun, yani kerkenez ve atmacanınkine çok benzemektedir."

İnsan işitme alanında, (A) tam aerofon EM98 7026'nın yeşil kemik deneysel kopyası (Ses S1'e dayalı) tarafından üretilen seslerin spektral analizi; Deneysel kopya ile karşılaştırıldığında: (B) Avrasya çaylak (Anas crecca) sesi (Ses S2 temel alınarak); (C) Bayağı kerkenez (Falco tinnunculus) ve Atmaca (Accipiter nisus) sesleri (Ses S3 ve S4 temel alınarak); (D) Avrasya sakarmekesi (Fulica atra) sesi (Ses S5 temel alınarak). (CAD L.D.).

Araştırmacılar, aerofonların avcılıkta, iletişimde ya da ruhani uygulamalarda müzik yapımında kullanılmış olabileceğini düşünüyor.

Simmons, "Bunlar en eski aerofonlardan bazıları olduğu için, müziğin Natufian kültüründeki rolüne ve belki de Natufian halklarının yırtıcı kuşlarla olan ilişkisine ışık tutuyor" dedi.

"Bu bir ördek çağrısı olabilir, avlanabilmeleri için kuşları cezbetmeye çalışmak. Bununla birlikte, arkeolojik kuş kemiği topluluklarındaki orantısız sayıdaki yırtıcı kuş pençelerinde görüldüğü gibi, Levant'taki Natufian ve daha önceki kültürler için önemliydiler; bu yırtıcı kuşlarla ruhsal olarak iletişim kurma veya iletişim kurma girişimi de olabilir. Bunlar tarih öncesi insanlar tarafından ritüel 'takı' olarak takılmış ve hatta 'totem' hayvanları olmuş olabilir."

7d ve 7e'nin delikler ve 7f'nin sığ bir çentik olduğunu gösteren tam aerofon (EM98 7026) üzerinde konkresyonla kaplı üç işlenmiş alanın Mico CT-Scan kesiti (CAD ve fotoğraflar L.D.).

Aerofonlar şu anda Givat Ram kampüsündeki Kudüs İbrani Üniversitesi'nin zoolojik koleksiyonlarında bulunmaktadır.

Kaynak: phys.org