İnşaat ilk olarak “schola” mezarı olarak bilinen türde yarım daire şeklindeki bir mezarın iki ucunu ortaya çıkarmıştır. Schola mezarları Pompeii'de daha önce de bulunmuştur. Volkanik tüf taşından yapılmış, aslan pençesi uçları olan yarım daire şeklinde bir sekiden oluşurlar. Daha sonra yapılan kazılarda, bankın kavisli sırtında, içlerinde orijinal kırmızı boya kalıntıları bulunan çok düzenli harflerle ustalıkla oyulmuş büyük bir yazıt ortaya çıkarılmıştır.

©Parco Archeologico Pompeii

MS 79'daki patlama sırasında mezar onlarca yıllıktı ve o kadar bakımsızdı ki anıt sıraya kadar gömülmüştü. Ancak göz ardı edilip unutulsa bile, Vezüv şehri ölümle kapladığında yazıt hala belirgin ve okunaklıydı.

©Parco Archeologico Pompeii

Yazıtta büyük harflerle şunlar yazmaktadır:

N(umerius) AGRESTINO N(umerii) F(ilius)

EQUITIO PULCHRO TRIB(une)

MIL(itum) PRAEF(ectus) AUTRYGON(um)

PRAEF(ectus) FABR(um) II D(uum) V(iro)

I(ure) D(icundo) ITER(um) LOCUS

Bankın arka kısmının ortasındaki büyük harflerin altına oyulmuş daha küçük harflerle devam eder:

SEPULTURAE DATUS D(ecreto)

D(ecurionum)

Bu şu anlama gelmektedir: “Numerius'un oğlu Numerius Agrestinus'a, Equitius Pulcher'e, askeri tribün, Autrygoni valisi, askeri mühendisler valisi, yargı yetkisi için Duumvir'e (yani Pompeii kentindeki en yüksek magistracy sahibi) iki kez, gömü yeri kent konseyinin kararıyla (verildi).”