Arkeologlar mezarın, 768'den sonra Charlemagne (Büyük Charles) ve onun Karolenj soyundan gelenler tarafından yönetilen Frankların Germen dilli imparatorluğunun erken bir aşaması olan yaklaşık 500 ila 750 yılları arasındaki erken Merovenj dönemine ait olduğunu düşünüyor.

©Kaiserpfalz Research Center, Ingelheim

Bassler, savaşçının kılıç kemerinin röntgen ışınlarının, demir tokasına ve bağlantı parçalarına gümüş teller kakıldığını gösterdiğini ve bunun "yedinci yüzyılda zirvesini yaşayan" bir tarz olduğunu söyledi. O ve meslektaşları, ölüm nedenini belirleyip belirleyemeyeceklerini görmek için gömünün organik kalıntılarını radyokarbon tarihlendirmeyi ve kemikleri savaş yaralarına dair kanıtlar açısından analiz etmeyi planlıyor.

İskeletin "tabut duruşu" olarak bilinen daralmış ve hafifçe kalkık omuzları, ahşap kalıntılarından hiçbiri günümüze ulaşmamış olsa da savaşçının bir tabut içinde gömüldüğünü gösteriyor.

©Kaiserpfalz Research Center, Ingelheim

Bassler, mezardaki spatha'nın savaşçının ana silahı olduğunu söyledi. Kılıcın tamamı, kabzasından ucuna kadar yaklaşık 93 santimetre ölçülerinde ve bıçak yaklaşık 75 cm uzunluğunda. Bassler, bu tür kılıçların Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde atlı birlikler tarafından kullanıldığını, çünkü etkili bir şekilde savaşmak için Roma gladyüsünden daha uzun bir kılıca ihtiyaç duyduklarını söyledi. Bu kılıçlar daha sonra savaşta standart hale geldi ve "spatha" terimi - İngilizce "spatula" ve "spade" kelimelerinin kökeni - şimdi erken ortaçağ Avrupa'sında kullanılan tipik çift kenarlı, tek elle kullanılan kılıçlar için kullanılıyor, dedi.

Bassler, Frank savaşçının yaya olarak savaşmış gibi göründüğünü, çünkü mezarda mahmuz veya atlar için başka bir ekipmana dair herhangi bir iz bulunmadığını söyledi.

©Kaiserpfalz Research Center, Ingelheim

Bölgenin Ren Nehri'ne ve Roma dönemi yerleşimi olan Mogontiacum'a (şimdiki Mainz şehri) yakın olduğunu ve sekizinci yüzyılda Charlemagne'ın imparatorluk saraylarından biri için yer olarak seçildiğini de sözlerine ekledi.

Mezarlıktaki diğer mezarlardan elde edilen kanıtlar, buraya gömülen insanların sanat ve süsleme anlayışına sahip uzman zanaatkârlar olduğunu ortaya koymuştur.

©Kaiserpfalz Research Center, Ingelheim

Bassler, "Cam, refah düzeyi düşük olanlar tarafından bile içme kapları için yaygın olarak kullanılmış ve kadınlar tarafından renkli kolyeler halinde takılan süslü boncuklar haline getirilmiştir" dedi. "Kumaş evde eğrilir ve dokunurdu ve genellikle olağanüstü ince dokumalardı."

Kaynak: Live Science