And Dağları'nın coğrafyası ve burada yaşayan insanlar üzerine yapılan yeni araştırmalar, alpakanın vahşi bir akrabası olan vicuña'yı yakalamak için kullanılmış olabilecek, genellikle yüzlerce metre uzunluğunda 76 taş “chacus” tespit etti.

Benzer yapılar, Orta Doğu da dahil olmak üzere dünyanın diğer kurak bölgelerinde de bulunmuştur, ancak bu bölgede bu kadar yoğun bir şekilde keşfedilmesi ilk kez gerçekleşmiştir ve bu, İnkalar tarafından kullanıldığı bilinen tuzaklardan daha eski olabileceği ihtimalini gündeme getirmektedir.

Çalışma ayrıca, Batı Vadileri olarak bilinen bölgede yerleşim yerleri ve ileri karakolların varlığına dair kanıtlar bulmuş ve bu bölgenin, insanların daha yerleşik tarımsal sosyal sistemleri benimsedikleri düşünülen yüzyıllar sonra bile avcı-toplayıcıların yaşadığı bir yer olma olasılığının yüksek olduğunu ortaya koymuştur.

Exeter Üniversitesi'nden Dr. Adrián Oyaneder, “Arkeolojik ve etnohistorik kayıtların bize kolonyal dönemde Şili'nin kuzeyindeki Batı Vadilerindeki yaşam hakkında anlattıkları arasında uzun süredir bir tutarsızlık var” diyor.

“Bir yandan, arkeolojik araştırmalar, MÖ 2000'den itibaren evcilleştirilmiş bitki ve hayvanların ortaya çıkmasıyla avcılık ve toplayıcılığın kademeli olarak azaldığını göstermektedir. Ancak, 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar İspanyol vergi kayıtları gibi tarihsel kaynaklar, sömürgecilerin ekonomik açıdan pek ilgisini çekmeyen toplayıcı topluluklar için kullanılan genel bir terim olan ‘Uru’ veya 'Uro'dan bahsetmektedir.”

Chacu av tuzağının çizimi, vahşi hayvanları çukurlara nasıl yönlendirdiklerini gösteriyor. ©Adrián Oyaneder

Dr. Oyaneder, kamuya açık uydu verilerini kullanarak, Camarones Nehri Havzası'nın 4600 kilometrekarelik bir alanını inceledi ve şimdiye kadar çok az araştırılmış olan yüksek rakımlı bölgelere odaklandı. Dört ay boyunca, arkeolojik açıdan ilgi çekici çok sayıda yeni alan tespit etti. Sonuçları Antiquity dergisinde yayınlandı.

Bu alanlar arasında 76 chacus vardı ve bunların büyük çoğunluğu, yaklaşık 1,5 metre yüksekliğinde ve ortalama 150 metre uzunluğunda kuru taş duvarlardan yapılmış iki “anten” ile oluşturulmuş V şeklinde tuzaklardı. Bu tuzaklar, yaklaşık 95 kilometrekarelik bir alana doğru daralıyordu ve bu alan, avcılar tarafından buraya sürülen hayvanları yakalamak için yeterli olacak şekilde yaklaşık iki metre derinliğe kadar kazılmış veya oluşturulmuştu.