2013 yılının en kapsamlı çalışmaları Eski Van Şehri olarak adlandırılan Van Sitadelinin güneyindeki alanlarda sürdürülmüştür. Eski Van Şehri’nde 2012 yılında yapılmış olan elektromanyetik ve jeoradar çalışmaları ışığında oldukça sağlam durumda ve etkileyici bir Osmanlı kent dokusu ortaya çıkarılmıştır. Söz konusu bölge M.S. XII. yüzyıldan M.S.XX. yüzyılın başlarına kadar iskân görmüştür. Bu açıdan yaklaşık 800 yıllık bir Selçuklu-Osmanlı kentinin sokak dokusu ve buna bağlı sivil mimari örnekleri 48 açmada sürdürülen çalışmalarda incelenmiştir. Bu kapsamda omurgalı taş ana caddeler, bu caddeleri kesen yine taştan ortası oluklu sokaklar ile bunların üzerindeki taş temelli kerpiç bedenli ve daha çok 2 katlı evlere ait mimari kalıntılar ortaya çıkarılmıştır. Yine bu alanlarla bağlantılı gündelik kullanım eşyalarından, resmi karakter taşıyan buluntulara değin geniş bir yelpazede izlenebilen taşınabilir kültür varlığı saptanmıştır. Eski Van Şehri’nde alt yapı sistemlerine dönük çarpıcı bulgulara rastlanmıştır. Hem ortası kanallı yol sistemlerinde hem de omurgalı yol sistemlerinde yolun her iki kenarına, yüzeyin altında, evlerden gelen künklerin bağlandığı drenaj kanallarının varlığı ortaya çıkarılmıştır. Kaya Çelebi Camii ile Orta kapı arasındaki yol gerek yapısal karakteri gerekse her iki kenarında uzanan mimari birimleriyle kentin merkezi alanlarından biri olduğunu gösterir. Keza bu alanda yapılan çalışmalarda yolun hem kuzey hem de güneyinde yola paralel uzanan önleri taşlıkla/kaldırım düzenlenmiş dükkan ve olasılıkla kamusal yapılara ait mimari ortaya çıkarılmıştır. Bu açıdan söz konusu dükkan ve atölyelerden çıkarılan arkeolojik buluntular, yapıların kullanım amacına dair çarpıcı bilgiler verirler. Örneğin bazı dükkânlarda yoğun olarak ortaya çıkarılan cam eserler arasında üretim sürecinde deforme olmuş örneklerin de bulunması bu alanın bir cam üretim atölyesi olduğunu göstermektedir. Yine bu atölyeye bitişik başka bir birimde ortaya çıkarılan daha çok Fransız menşeili yüzlerce parfüm şişesi parçaları buranın da parfüm imalat ve satış yeri olduğunu göstermektedir. Bu alanın en doğu noktasında açılmış olan dikdörtgen planlı başka bir yapıda ortaya çıkarılan kundura örnekleri, el aletleri ve boya kapları buranın da bir ayakkabı üretim atölyesi olduğunu göstermektedir.

Eski Van Şehri, Kalesi ve Höyüğü Kazı çalışmaları aslında Van kent tarihinin 7 bin yıllık sürecini aydınlatmayı amaçlamaktadır. Anadolu’nun çok az yerinde kent merkezi içinde bu kadar eskiye giden arkeolojik maddi kültür kalıntıları, modern kentin eski yerleşimcilerinin oturduğu konut kalıntıları, dini yapıları, mezarları, yolları ve kente dair diğer yan birimler vardır. Bu açıdan Eski Van Şehri Anadolu’nun özellikle Osmanlı Dönemi orijinal kent dokusunu yansıtması bakımından önemlidir. Yaklaşık 800 yıl kimi ara dönemler hariç Selçuklu ve Osmanlı hâkimiyeti altında kalan ve bu dönemlerin anıtsal mimari kalıntılarını taşıyan Eski Van bu sürecin bütün tarihsel seyrini de maddi kültür kalıntılarıyla ortaya koyan, yansıtan bir açık hava müzesi niteliğindedir.

2013 yılının diğer bir çalışma alanı ise Van Kalesi Höyüğü olmuştur. M.Ö. III. Binyıldan 20. Yüzyılın başına değin yaklaşık 5 bin yıllık bir yerleşme sürecinin izlenebildiği Van Kalesi Höyüğü, Van sitadelinin hemen kuzeyinde, ona paralel uzanır. Bu alanda sürdürülen çalışmalarda daha önceki yıllarda ortaya çıkarılan Urartu sivil mimarisinin devamı ortaya çıkarılmıştır. Özellikle Urartu’nun yıkılış evresi ve daha sonra bölgeye gelen yerleşimcilere dair yeni arkeolojik veriler elde edilmiştir. Yine ortaya çıkarılan Urartu evlerinde, in-situ durumdaki buluntularıyla mutfak/kiler birimleri ortaya çıkarılmıştır. Yaklaşık 1.5 m yüksekliğinde taş temelli kerpiç duvarların günümüze kadar korunması oldukça etkileyicidir.

2013 yılı çalışmalarında belgeleme çalışmalarına da hız verilmiş bu kapsamda Van Kalesi’nin sitadel alanında bulunan, ana kayaya oyulmuş Urartu Kral mezarlarının plan ve kesitleri çıkarılarak vaziyet planına işlenmiştir. Söz konusu mezarlar Urartu’nun en görkemli mimarlık anıtları arasındadır. Ancak yayınlanan birçok çizimin eksik ve hatalı olması dahası vaziyet planlarının bulunmaması bu çalışmayı zorunlu kılmıştır.