Ortaya çıkarılan kalıntılar arasında, taş aletler ve kesilmiş dişler göze çarpmaktadır; bu da sadece etin bir besin kaynağı olarak kullanıldığını değil, aynı zamanda muhtemelen silah veya alet üretimi için fildişi işlendiğini de göstermektedir.

Bulgular, mamut kemiklerinin üst üste binen çok sayıda katman halinde düzenlendiği, birbirinden kısa bir mesafede yer alan ve birkaç metreye yayılan iki kazı alanını içermektedir. Bu örüntü, avlanma ve işleme faaliyetlerinin aynı alanda tekrar tekrar yapıldığını göstermektedir.

Araştırmacılara göre, bu alanlardan birinde en az iki mamut kesilmiş, diğerinde ise fildişinin manipülasyonuna ve olası kullanımına işaret eden bütün ve parçalanmış dişlerle birlikte üç ek örneğin kalıntıları bulunuyor.

Kazı alanı 1'de bulunan mamut kemikleri ve dişleri. ©Marc Händel / ÖAW-ÖAI

Arkeolog Marc Händel keşfin önemine dikkat çekerek, avın işlenmesi için bu kadar net bir şekilde yapılandırılmış alanların varlığının, dönemin avcılarının bu hayvanların davranışları hakkında derin bir anlayışa sahip olduğu fikrini güçlendirdiğini belirtti.

Bu buluntu, Avrupa kıtasının son buzullaşmanın karakteristik aşırı soğuk iklim koşullarına maruz kaldığı bir dönemde, Üst Paleolitik insan topluluklarının avlanma teknikleri ve geçim stratejileri hakkında değerli bilgiler sağlamaktadır.

Kanıtlar, Paleolitik avcıların Perschling Nehri vadisini mamutlar için önemli bir avlanma alanı olarak kullandığını göstermektedir. Bu dönemde, bu büyük otçul hayvan sürüleri yiyecek ve su bulmak için bölgede dolaşıyor, bu da insan gruplarının pusularını hassas bir şekilde planlamalarına olanak sağlıyordu. Alandaki litik alet birikimi, buranın bu hayvanların avlanması ve kesilmesi için tekrarlayan bir yerleşim yeri olduğu hipotezini desteklemektedir.

Mamut kalıntıları, dişleri ve aletleri. ©Marc Händel / ÖAW-ÖAI

Bu keşifler sadece tarih öncesinde insanlar ve mamutlar arasındaki etkileşimi doğrulamakla kalmıyor, aynı zamanda bu avcı-toplayıcıların sosyal örgütlenmesi hakkında da ipuçları veriyor. Bir mamutu avlamak, birden fazla kişinin koordineli katılımını ve arazi ile hayvanların göç düzenleri hakkında ayrıntılı bilgi sahibi olmayı gerektiriyordu.