Tübingen Üniversitesi ve Forschungsmuseum Schöningen'deki Senckenberg İnsan Evrimi ve Paleoçevre Merkezi'nde araştırmacı Dr. Ivo Verheijen’e göre "Kemiklerdeki kesik izleri, arkeolojide genellikle etin kullanıldığının bir göstergesi olarak yorumlanır."

Ayının el ve ayak kemiklerinden çıkarılabilecek et yok denecek kadar azdır. Bu durumda, bu kadar ince ve kesin kesim izlerini derinin dikkatli bir şekilde soyulmasına bağlayabiliriz.

Bir ayının kışlık kürkü, havadar bir koruyucu tabaka oluşturan uzun dış tüylerden ve özellikle iyi yalıtım sağlayan kısa, yoğun tüylerden oluşur. Nesli tükenmiş mağara ayıları da dahil olmak üzere ayılar, kış uykusu için oldukça yalıtıcı bir kaplamaya ihtiyaç duymakta.

Dr. Verheijen ve meslektaşları yaptıkları çalışmada Almanya'daki Schöningen bölgesinden 320 bin yıllık ayı kemiklerini incelediler.  Numunelerde bulunan çok ince kesik izleri, hassas kesime işaret ediyor ve kasaplık modellerinde diğer Paleolitik bölgelerden gelen ayı kalıntılarıyla benzerlikler gösteriyor.

Almanya'daki Schöningen'in Orta Pleistosen bölgesinden bir mağara ayısının metatarsalındaki derin ve ince kesik işaretlerinin detayı. ©Volker Minkus. Metatarsal kemik; ayakta bulunan ve parmak uçlarından başlayarak ayak tabanına kadar devam eden kemiklerdir. 

Dr. Verheijen; "Yeni keşfedilen bu kesik izleri, yaklaşık 300 bin yıl önce, Kuzey Avrupa'daki insanlar, kısmen sıcak ayı postları sayesinde kışın hayatta kalabildiler”. 

Peki ayı derileri nasıl elde edildi? Schöningen, avcılığın kökeni hakkındaki tartışmalarda çok önemli bir rol oynuyor, çünkü dünyanın en eski mızrakları burada keşfedildi. O dönemin insanları da ayı avlıyor muydu? Bunun için bazı işaretler var.

Bir arkeolojik sit alanında sadece yetişkin hayvanlar bulunursa, bu genellikle avlanmanın bir göstergesi olarak kabul edilir. Schöningen'de tüm ayı kemikleri ve dişleri yetişkin bireylere aitti. Ek olarak, ayı derisi hayvanın ölümünden kısa bir süre sonra yüzülmelidir, aksi takdirde kıllar dökülür ve deri kullanılmaz hale gelir. 

İllüstrasyon © Benoît Clarys

İnsan Evrimi ve Paleoçevre Merkezi'nden bir araştırmacı, Arkeolojik Bilimler Enstitüsü ve Tübingen Üniversitesi Erken Tarih Öncesi ve Kuaterner Ekoloji Bölümü’nden Profesör Nicholas Conard; “Bulgu yeni bir bakış açısı getiriyor” açıklamasında bulundu.  

Kesiklerin yeri, mağara ayılarının derileri için de avlandığını gösteriyor. Yani hayvanlar sadece yemek için kullanılmadı, postları da soğukta hayatta kalmak için gerekliydi. Ayı postlarının kullanılması, muhtemelen ilk insanların kuzeydeki iklime önemli bir adaptasyonudur. 

Kaynak: SCI NEWS