Hiç şüphesiz bu habere kayıtsız kalamayan bilim insanları arasında söz konusu türün antik betimlemelerini gün yüzüne çıkartan arkeologlar da yer almaktadır. Arkeolojiye ilgi duyan çoğu kimsenin de bildiği gibi leoparın en eski betimlemeleri; Neolitik Çağa tarihlenen Çatalhöyük’teki yapıların duvarlarında üst üste defalarca yapılmış kabartmalar, av sahnelerinde insanların örtünmek için kullandıkları ve bellerinden sarkar şekilde tasvir edilmiş leopar postları şeklinde görülmektedir.

Döneminin en gelişmiş yerleşimlerinden biri olan Çatalhöyük’te özel bir anlam ifade ettiği anlaşılan leopar, ayrıca ana tanrıça ve tanrı heykelcikleri ile birlikte bir kompozisyon içinde taş veya kil kullanılarak üç boyutlu olarak şekillendirilmiştir. Diğer yandan boya bezemenin çanak çömleğe uygulanmaya başlanması ile birlikte bu kez günlük yaşamın, insanların korku ve inançları ile ilişkili her türlü düşüncenin kapların üzerine yansıdığı görülmektedir.

Çagar Bazar’dan leopar tasvirli seramik örneği

MÖ 7. binyılın sonu ile MÖ 6. binyılın ortalarına kadar, daha çok Güneydoğu Anadolu’nun da içinde bulunduğu Kuzey Mezopotamya’da süregelen ve özellikle de boyalı çanak çömlek geleneği ile öne çıkan Halaf kültüründe leopar motifi, çita, boğa, yaban koyunu, geyik, ceylan, dağ keçisi, eşek, balık, yılan, akrep ve çeşitli kuşlardan oluşan diğer natüralistik ve geometrik bezemeler gibi kapların üzerine resmedilmiştir. Yayınlanan örneklerden gördüğümüz kadarı ile Halaf kültüründe leopar, söz konusu bölgede yer alan Tell Arpaçiye, Çagar Bazar ve Tell Halaf’ın yanı sıra Kahramanmaraş’taki Domuztepe gibi yerleşimlerde bulunan betimlemelerle bilinmektedir.

Bu tasvirler, daha çok bir sıra halinde kapların etrafını çevreleyecek şekilde, gerek hayvanların kendisi gerekse postları tabaklanma sırasında bitkiler arasına gerilmiş olarak görülmektedir. Bu örneklerde leoparın vücudunun dış hattı ve kuyruğu bir çizgi ile belirtildikten sonra başı da dâhil olmak üzere noktalanmış, hayvanın benekleri yapılmıştır. Sadece postun olduğu Tell Halaf örneğinde ise baş korunmamıştır. Bunun dışında kalan gövde kısmı iki hat, kuyruk ve bacaklar tek hatla belirtilerek derinin tümü beneklerle bezenmiştir. Halaf kültürü ile birlikte en üst seviyesine ulaşan kapların üzerine çeşitli hayvanları betimleme geleneği daha sonra giderek önemini kaybetmiştir.