Santo Stefano Bazilikası'nın temellerinde bulunan taş oyma baş, orta çağda inşaat malzemesi olarak yeniden kullanıldığını göstermektedir.

Yüz hala tam olarak tanımlanmasını zorlaştıran önemli harç katmanları içeriyor, ancak özellikleri - dikkatlice yontulmuş sakal ve ciddi bir ifade - bir Roma tanrısı veya mitolojik bir figür olabileceğini gösteriyor.

Baş detayı. ©Parco Archeologico dell’Appia Antica

Heykel parçası, Matera'daki Istituto Centrale per il Restauro'nun Scuola di Alta Formazione per il Restauro'dan öğrencilerle işbirliği içinde, kökeni, yaşı ve oyma tekniğini belirlemek için ayrıntılı dokümantasyon, teknik analizler ve teşhis çalışmaları yürüteceği Matera şehrine doğru bir yolculuğa başladı.

Amaç sadece okunabilirliğini geri kazandırmak değil, aynı zamanda onu tarihsel bağlamına yerleştirmektir. Anıtsal bir heykelin parçası mıydı? Bazilikaya gömülmeden önce saygı görüyor muydu? Bunlar araştırmacıların cevap aradığı sorulardan bazıları.

Bulgu, pagan dünya ile Hıristiyanlık arasında bir geçiş dönemi olan Geç Antik Roma'nın (MS 4-6. yüzyıllar) kültürel dinamikleri hakkında değerli bilgiler sağlayabilir. Heykellerin Hıristiyan yapılarında yeniden kullanılması nadir görülen bir durum değildir, ancak her vaka kendine özgüdür.

Araştırmacılar heykel başını analiz ediyor. ©Parco Archeologico dell’Appia Antica

Temsil edilen figürün kimliği henüz doğrulanmamış olsa da, hipotezler Jüpiter, Serapis ve hatta bir filozofu işaret etmektedir. Sakal ve görkemli ifade bir tanrı ya da bilgeyi akla getirmektedir ve harcın dikkatli bir şekilde kaldırılması yazıtları ya da gizli detayları ortaya çıkarabilir.

Kaynak: La Brújula Verde Magazine Cultural Independiente