Ancak parçacık detektörlerini yerleştirmek, müonların hareketini yakalamak için bazı stratejiler geliştirmeyi gerektiriyor. Araştırmacılar en çok, mevcut yüzeyin yaklaşık 10 metre altında bulunan Helenistik nekropolü taramakla ilgileniyorlardı, bu da biraz düz yataklı bir tarayıcıya benzeyen ekipmanı kurmak için bundan daha da derinde sabit bir yer bulmak anlamına geliyordu.

İtalya Ulusal Nükleer Fizik Enstitüsü'nde (INFN) fizikçi olan çalışmanın başyazarı Valeri Tioukov, yaptığı açıklamada; "Muografi için en büyük genel sınırlama, müonlar gökyüzünden veya üst yarım küreden geldiği için dedektörün hedef seviyenin altına yerleştirilmesi gerektiğidir. Arkeoloji için, hedef seviyesinin altında dedektör yerleştirmek için biraz alan varsa uygulanabilir."

Tioukov ve meslektaşları müon izleme cihazlarını yerin 18 metre altına, 19. yüzyılda jambon eskitmek için kullanılan bir mahzene yerleştirdiler ve burada 28 gün boyunca müon akısını kaydederek yaklaşık 10 milyon müon yakaladılar. Bilinmeyen yapıları tespit edebilmek için araştırmacıların yeraltında var olduğu bilinen yapıların 3D modeline ihtiyaçları vardı. Erişilebilir yapıların 3D lazer taramaları daha sonra ölçülen müon akısı ile karşılaştırılabilir. Müon akısı görüntülerinde 3D modelde görünmeyen anomalilerin gizli veya bilinmeyen boşluklar olduğu güvenle varsayılabilir.

(a) Emülsiyon dedektörü VP2, 18 metre derinlikteki U15 "Chianca" odasında yeraltına yerleştirilmiş veri alırken. (b) Koruyucu zarflar içinde mühürlenmiş emülsiyon plakaları. (c) Aynı mahzen içinde farklı bir konumda paralel olarak veri alan emülsiyon dedektörü VP1. Her bir dedektörün toplam hassas alanı 1500 cm2'dir. ©Tioukov, V, et al. (2023)

Muografi, verilerde yalnızca yeni bir mezar odasının varlığıyla açıklanabilecek bir muon fazlalığı ortaya çıkardı. Araştırmaya göre, odanın alanı kabaca 2 x 3,5 metre ölçülerinde ve dikdörtgen şekli doğal değil insan yapımı olduğunu gösteriyor.

Araştırmacılar, odanın derinliği göz önüne alındığında, MÖ 6. ila 3. yüzyıllara tarihlenen Helenistik nekropolün bir parçası olduğunu düşünüyor. Varlıklı bir bireyin mezarı olması muhtemel olan hipoje, ilk olarak 19. yüzyılın sonlarında keşfedilen ve her ikisi de bugün Napoli yeraltı turlarının bir parçası olarak ziyaret edilebilen Toga Giyenler Hipojeumu ve Nar Hipojeumu'na benziyor olabilir.

(a) Yunan mezar odalarına ait parçalar ve (b) duvarları meyve freskleriyle süslü Ipogeo dei Melograni (c) Togati - cenaze uğurlama sahnesi içeren yüksek bir kabartma parçası (d) Napolili arkeolog Michele Ruggiero tarafından 1888'de tanımlanan Kuzey duvarında fresk kalıntıları. ©Tioukov, V, et al. (2023)

Austin'deki Teksas Üniversitesi'nde Roma arkeoloğu olan Rabun Taylor, “Yeni mezar odalarını tespit etme ve keşfetme ihtimali açıkçası iştah açıcı. Şehrin kuzey tarafındaki bu Helenistik mezar ve gömütlerden bazıları bir asır önce keşfedildiğinde kil, bronz ve demirden yapılmış eşyalar ortaya çıkmıştı" diyor ve ekliyor: "Bu nedenle modern yöntemler kullanarak bazı yeni odaları ortaya çıkarmak harika olurdu." Ancak bunun, masraf ve çaba gerektirmesinin yanı sıra bölgenin yoğun nüfuslu olması nedeniyle zorlu bir arkeolojik girişim olacağına dikkat çekti.

Muografi ne yazık ki odanın içinde ne olduğunu gösteremiyor. Tioukov, "Bu konfigürasyonda, boyutu 10 cm'den daha küçük nesneleri çözmenin bir yolu yok. Yani potansiyel olarak odanın yaklaşık şeklini görebiliyoruz ama kemikler gibi küçük ayrıntıları göremiyoruz."

Kaynak: livescience