Herkesin kabul ettiği gibi ülkemiz kültürel varlıklar açısından son derece zengin. Hemen hemen her kentte birden fazla arkeolojik ören yeri veya tarihi yerleşim var. Bu antik yerleşimlerin varlığı, modern kentlerin de tarihsel geçmişleri açısından birer vitrini durumundadır.

Türkiye’de bilimsel arkeolojik kazı izinleri, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından ruhsat doğrultusunda yapılır. Kazı ruhsatları üniversitelerin arkeoloji veya sanat tarihi bölümlerinden bir öğretim üyesinin başkanlığındaki bir ekibe bir yıl süre ile verilir.

Türkiye’de şu an için kazı alanlarının bulunduğu yerleşimlerdeki yerel yönetimler, bu bilimsel arkeolojik kazıların en büyük destekçileri konumundadır. Kazı ekibi yerel yönetimlerden lojistik desteğin yanında, iaşe gibi pek çok farklı konuda destek alabilmektedir. Her kazının sponsoru olsa bile mutlaka bir şekilde lojistik destek ihtiyacı duyulmaktadır. Ancak yerel yönetimler daha politik mekanizmalar olduğundan bu yardım mekanizması zaman zaman ciddi sekteye uğrayabilmektedir. Bu konuda çokça örneğe rastlanmaktadır. En azından bilim insanlarına meritokrat bir refleksle yaklaşılması kültür işlerinin her alanının her açıdan aşerdiği incelikli işlere kavuşması sağlanabilecektir. Seçilen yerel yöneticiler kültür mirası konusunda her zaman duyarlı da olmayabilirler.

Bu bağlamda başlanan projelerin sekteye uğramaması için yönetmelik gereği kentin resmi ve sivil bütün bileşenlerinden oluşan kent konseyleri üzerinden bu desteğin yapılmasını öneriyorum. Çünkü kent konseyi İçişleri Bakanlığı’nın yasal mevzuatı ile kurulmuş olup kentteki tüm STK’ları bünyesinde barındırmaktadır. Farklı meslek grupları ve birimlerden oluşan Kent Konseylerinin, -merkezden atananlar veya yerelde seçilmişlerden farklı olarak- kendi kentlilerinden olacağından, elbette arkeolojik bilimsel kazı ve araştırmaların olması, var olanların bir şekilde desteklemeleri hatta bilimsel çalışmanın sonuçlarını kent halkına mal etmeleri birincil görevleridir. Çünkü ancak bu şekilde birkaç ay kazı ve araştırma yapan ekipler, kazı alanlarını bölge halkına teslim edip üniversitelerine dönebilirler veya yerelde yaşanan siyasi çekişmelerin içinde olmadan bilimsel çalışmalarına ağırlık verebilirler. Değişik şekillerde destek verdikleri arkeolojik alanlar da ortak eylem birliği sayesinde kazı ekibinin orada olmadığı süreçlerde daha güvende olacaktır.