Akdeniz’de baskın güç haline gelmelerini sağlayan yabancı paralı askerler ve yardımcı kuvvetlerden oluşan güçlü bir donanma ve ordu tarafından da desteklenen Kartaca, büyük deniz ticareti yolları üzerindeki stratejik konumu sayesinde kapsamlı bir ticaret sistemi sağladı.

Bu genişleme Kartaca’yı kaçınılmaz bir şekilde komşuları Kuzey Afrika’nın yerli Berberileri ve Siraküza gibi Yunan şehir devletleri ile karşı karşıya getirdi.

Kartaca gemisi @MassimoTodaro

Siraküza’lı Agathokles’in MÖ 288’de ölmesiyle, Mamertinler (Mars’ın oğulları) Sicilya’daki Messana kentini ele geçirdiler. Bunun sonucunda Kartaca donanması Messana’ya yöneldi. Mamertinler iki gruba ayrılmıştı. Biri Kartaca’ya teslim olmayı savunurken diğer grup Roma Cumhuriyetinden yardım istiyordu. Kartaca varlığının Roma ve onun çıkarlarını tehdit ettiğine inanan Romalılar, Messana kontrolünü tekrardan Mamertinlere verecek bir sefer kuvveti göndererek, iki büyük güç arasında süregelen düşmanlıklara ve Pön Savaşlarının başlamasına neden olacak kıvılcımı sağlamıştı.

Birinci Pön Savaşı MÖ 3. yüzyılın ortalarında yaşandı. Romalıların Afrika’ya ayak basması ve sonrasında geri püskürtülmeleri ile sonuçlandı. Kartaca donanmasının üstünlüğünün farkında olan Romalılar iyi bir donanma kurup, yeni taktikler kullanarak düşmanlarını denizde birkaç yenilgiye uğrattılar. Ancak en önemli karşılaşma, 330 Roma savaş gemisinin 350 Kartaca gemisi ile karşılaştığı (kayıtlı tarihin en büyük deniz savaşı olarak kabul edilir) ve sonucunda Romalıların 94 Kartaca gemisini batırdığı ya da esir aldığı, MÖ 256’da gerçekleşen Ecnomus Burnu Savaşı’ydı.

Ecnomus Burnu Savaşı @GabrieldeSaint-Aubin – J. Paul Getty Museum – Public Domain

Birkaç yıl süren bir çıkmazdan sonra MÖ 241’de Aegates Adaları Savaşı’nda alınan yıkıcı yenilgi Kartacalıları barış istemeye, Roma’nın yazdığı Lutatius Anlaşması şartları altında tazminat ödemeye ve Sicilya’daki topraklarının bir kısmını Roma eyaleti olan Sicilya’ya dahil olmak üzere bırakmaya zorlandı.

MÖ 237’de Hamilcar Barca, güney ve doğu İberya’da yarı monarşik, özerk bir Kartaca eyaleti kurdu. Bu durum Kartaca’ya, Roma’ya bir kez daha eşit şekilde karşı koyması için gereken gümüş madenlerini, tarımsal zenginliği ve insan gücünü verdi.