Pittsburgh Üniversitesi ve Utah Üniversitesi'nden araştırmacılar, tüysüz soylar boyunca daha hızlı veya daha yavaş bir evrim hızında evrimleşmiş gibi görünen genomik bölgeleri belirlemek için çok sayıda memeli türünün genomlarını taradı. Memelilerde tüysüzlüğün nasıl geliştiğini açıklayabilecek bir dizi protein kodlayan genin yanı sıra kodlamayan bölgeleri tanımladılar.

Saç, duyusal algıdan ısı tutmaya ve cilt korumasına kadar çeşitli işlevlere sahip belirleyici bir memeli özelliğidir. Memeli atasının saça sahip olduğuna inanılmasına ve aslında saçın gelişimi memeli soyunda önemli bir evrimsel yenilik olmasına rağmen, çok sayıda memeli daha sonra saçlarının çoğunu kaybetti.

Balinalar, yunuslar, porpoises, manatiler, dugonglar ve morslar dahil olmak üzere birçok deniz memelisi, bu türlerin deniz ortamında gelişmesine izin vermek için muhtemelen hidrodinamik adaptasyonlarla ilgili seyrek saç kaplamasına sahiptir.

Filler, gergedanlar ve su aygırları gibi büyük karasal memelilerin de tüyleri azdır ve bu, türün büyük boyutları nedeniyle ısı dağılımının azalmasına olanak tanır.

Loxodonta veya Afrika fili. - Mamut (Mammuthus), filgiller (Elephantidae) familyasının nesli tükenmiş bir cinsi. 

Özellikle, insanlar aynı zamanda nispeten tüysüzdür; bu, her ne kadar katı olsa da uzun süredir gizemli bir kökene sahip olan bir özelliktir.

Pittsburgh Üniversitesi'nde insan genetikçisi olan Dr. Nathan Clark, "Kendi genetiğimizi öğrenmek için biyolojik çeşitliliği kullanarak yaratıcı bir yaklaşım benimsedik. Bu, genomumuzun bizim için önemli bir şeye katkıda bulunan bölgelerini belirlememize yardımcı oluyor" açıklamasında bulundu.

Clark ve meslektaşları, memelilerde saç dökülmesinin gizemini çözmek için tüysüz hayvanlarda, tüylü hayvanlardaki benzerlerine kıyasla daha hızlı evrimleşen genler aradılar.