Batı Anadolu’nun bereketli ovaları ve zengin maden kaynakları üzerinde yer alan Lydia Krallığı güçlü devlet yapısı, zengin ve lüks yaşam tarzı ve aynı zamanda devlet kontrolünde basılan ilk sikkeleriyle tanınır. Ancak bu uygarlığa ait gerek yazılı belgeler gerekse de arkeolojik bulgular Lydia kültürünün sadece bu özellikleriyle sınırlı kalmadığını göstermektedir. Prehistorik dönemlerden günümüze kadar kesintisiz yerleşim izleri gözlenen Lydia topraklarındaki güçlü Lydia devlet yapısına ve yerleşimlerine ait arkeolojik kanıtlar bu krallığın MÖ 8.–6. yüzyıllar arasında geliştiğini ortaya koymaktadır. Başkent Sardis merkezli Lydia Krallığı, Ön Asya ve Klasik dünyanın kavşağında yer almakta olup her iki dünyayla da politik, kültürel ve ekonomik ilişkiler içerisindedir. Sardis kazılarında elde edilen veriler kentin taş ve kerpiçten yapılmış 20 metre genişliğinde ve yüksekliği 12–13 metreye kadar korunmuş olan bir sur duvarıyla, seramik ve çatı kiremitleri üretimindeki önemli yeriyle ve aynı zamanda tekstil, parfüm, metal, cam, fildişi, süs taşı gibi farklı üretimleriyle zengin kültürel ve ekonomik yapıya sahip olduğu ortaya koymaktadır.

Herodotos gibi antik yazarların anlatıları Lydia uygarlığına dair temel kaynaklar olmakla birlikte arkeolojik ve epigrafik bulgular bu kültüre ait aile yapısını, cinsiyet rollerini, hanedeki üretim ilişkilerini ve mezar pratikleriyle yansıtılan sosyal aidiyet hakkında önemli bilgiler sunmaktadır. Sardis ve çevresinde yapılan kazılarla desteklenen bu bulgular bir Lydia hanesinin sadece bir ikamet yeri değil, aynı zamanda ekonomik ve ritüel bir yaşam alanı olduğunu da ortaya koymaktadır.

Lydia Halkının Aile Yapısı ve Yaşam Alanları

Lydia’da tek eşlilik ya da çok eşlilik olup olmadığı, yaşlı aile bireyleriyle birlikte yaşanıp yaşanmadığı tam olarak bilinmese de epigrafik belgeler tek eş ve çocuklardan oluşan bir aile yapısına işaret etmektedir. Arkeolojik bulgular, Lydia evlerinin yalnızca barınma alanı değil, aynı zamanda üretim, ritüel, sosyal temsil ve kültürel süreklilik merkezleri olduğunu göstermektedir. Merkezi avlulu evler taş temel ve kerpiç üst yapıya sahiptir.