En az üç insan bireyine ait kalıntılar ve çok sayıda hayvan kemiği bulunmuştur. ©Pro Arch Prospektion und Archäologie GmbH

Ayrıca, metalurji atölyeleri gibi özel zanaat alanları ve seramik, ahşap ve metal gibi malzemelerin geri dönüşümü için uygulamalar tespit edildi. Bu, verimli kaynak yönetimini yansıtmaktadır.

Ancak, tüm bulguların hemen bir açıklaması yoktur. En gizemli keşiflerden biri, MÖ 120 ile 60 yılları arasında tarihlenen ve en az üç insan kalıntısı, çok sayıda hayvan kemiği, 32 metal nesne ve 50'den fazla seramik kap parçası içeren bir ritüel kuyusudur. Kazı direktörü Sebastian Hornung, aynı bağlamda nispeten eksiksiz iki insan iskeleti bulunmasının bu alan için olağanüstü bir durum olduğunu vurguladı. Bunun törenle yapılan bir gömme mi yoksa başka bir tür ritüel uygulama mı olduğu bilinmemekle birlikte, malzemelerin yoğunluğu derin bir sembolik anlam taşıdığını düşündürmektedir.

Restorasyon öncesi savaşçı heykelciği. ©Bayerisches Landesamt für Denkmalpflege (BLfD)

Binlerce metal nesnenin kataloglanması için 2.000'den fazla röntgen çekilmesi gerektiği bu koleksiyonda, 75 milimetre yüksekliğinde ve 55 gram ağırlığında, kalkan ve kılıçlı bir Kelt savaşçısını temsil eden tunç bir heykelcik öne çıkıyor. Kayıp mum tekniği kullanılarak yapılan heykel, ileri düzey metalurji becerilerini göstermektedir: önce mumla özenle modellenmiş, ardından kil ile kaplanmış ve içi boş bir kalıp oluşturmak için dökülmüş, son olarak da erimiş tunç ile doldurulmuştur. BLfD'de restoratör olarak görev yapan Thomas Stöckl, başındaki halka nedeniyle heykelin bir kolye olarak kullanılmış olabileceğini açıklamıştır.

Kelt savaşçısı heykelciği. ©Bayerisches Landesamt für Denkmalpflege (BLfD)

Bu eser, diğer nesnelerle birlikte daha sonra incelenmek üzere devlet koleksiyonuna dahil edilecektir. Eserin işçiliği, sofistike teknik becerilerin yanı sıra Avrupa'nın diğer bölgeleriyle olan kültürel ve ticari bağlantıları da yansıtmaktadır.

MÖ 4. yüzyılın sonunda kurulan Manching oppidumu, MÖ 140-130 yıllarında inşa edilen bir duvarla korunan, Alpler'in kuzeyindeki önemli bir siyasi ve ekonomik merkez haline geldi. Ancak MÖ 1. yüzyılın ortalarında, bu merkez gerilemeye başladı ve sonunda kademeli olarak terk edildi.

Yol projesinin başkanı Tanja Geyer'in vurguladığı gibi, çalışmaların ilk aşamada değiştirilmesi, yani tünelin daha az müdahaleci bir çözümle değiştirilmesi, sitenin korunmasını ve maliyetlerin azaltılmasını sağladı. Bu, kalkınma ve korumanın uzlaştırılmasının mümkün olduğunu gösteriyor.

Kaynak: La Brújula Verde Magazine Cultural Independiente